%0 Journal Article %T مناطق بافر گیاهی و نقش آن‌ها در آبخیزداری %J ترویج و توسعه آبخیزداری %I انجمن آبخیزداری ایران %Z 2645-4777 %A جبله, علی %A حسینعلی‌زاده, محسن %A نجفی‌نژاد, علی %A محمدیان بهبهانی, علی %D 2019 %\ 01/21/2019 %V 6 %N 23 %P 24-29 %! مناطق بافر گیاهی و نقش آن‌ها در آبخیزداری %K چهل‌چای %K گرگان %K نوارهای بافر %K مدلسازی بافر %K مدیریت آبخیز %R %X باتوجه به مشکلات متعدد فعلی در بخش کشاورزی و آلودگی­‌های غیر نقطه­‌ای، حس اقتصادی کشاورزان آینده­نگر ایجاب می‌­کند تا کشاورز به دنبال اقداماتی برای حفظ مواد مغذی و خاک در مزرعه خود باشد. از طرفی سیلاب­‌های گل‌آلود و مخرب هر ساله منابع آب و غذا و منافع جوامع بشری را تهدید می­کنند. در چنین شرایطی می­توان مناطق بافر را به‌عنوان یک ایده نوین و سازگار با محیط ­زیست برای کشاورزان و جوامع بشری تلقی کرد. مناطق بافر موجود در حوزه‌­های آبخیز کشور نیز دارای آثار و خدمات متنوعی برای جوامع بشری می­باشند که در حال حاضر تا حدی برای مدیران کشور ناشناخته باقی مانده است. بافرهای طبیعی موجود در دو شهر گرگان و مینودشت در استان گلستان به‌عنوان نمونه بارز مناطق بافر در ایران، علاوه بر کاهش اثر سیل‌­های مخرب، منابع آب این شهرها را نیز از ورود آلودگی­‌های غیرنقطه­‌ای محافظت می­کنند. نتایج این بررسی نشان داد مناطق بافر دو منطقه مورد مطالعه نقش مؤثری در ارتقاء سلامتی بوم‌سازگان این مناطق ایفا می­‌کنند. از طرفی با طراحی و مدل‌سازی بافرها برای مناطق بحرانی این دو محدوده، می­توان خسارات ناشی از سیل و آلودگی منابع را کاهش و درآمد کشاورزان را نیز افزایش داد. هم‌چنین بر اساس این یافته‌­ها، استفاده از مناطق بافر به‌عنوان یک ابزار مهندسی زیستی در حوزه­‌های مورد مطالعه مطرح می­باشد. %U https://www.wmji.ir/article_254767_79ccb62f4903ed2a2afc355ee559842f.pdf