بررسی عملکرد مدل‌های سری زمانی خطی SARIMA و غیرخطی SETAR در پیش‌بینی سرعت باد ماهانه ایستگاه سینوپتیک اهواز

نویسندگان

1 دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل و نویسنده مسئول

2 دانشیارگروه مهندسی آب، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل

3 دانش‌آموخته دکتری رشته آبیاری وزهکشی، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل

چکیده

در پژوهش حاضر  باتوجه به اهمیت پیش‌بینی سرعت باد که  یکی از عوامل مهم به خصوص در بحث تبخیر در حوزه آبخیزه، در احداث سازه‌‌‌های آبی و حوضچه‌‌‌های سدها‌‌  می‌باشد لذا برای این منظور  از مدل‌های سری زمانی خطی SARIMA و غیرخطی SETAR جهت پیش‌بینی سرعت باد ماهانه ایستگاه سینوپتیک اهواز‌‌ با طول دوره آماری 22 (سال2002 -1988)‌‌ استفاده‌ گردید . مدل‌های ساریما مناسب برازش‌یافته بر اساس‌‌ توابع خودهمبستگی و خودهمبستگی جزیی و آزمون استقلال باقیمانده‌های مدل (لیجانگ- باکس) انتخاب شدند.‌‌ هم‌چنین جهت تشخیص کفایت مدل‌‌‌های SETAR از آزمون استقلال باقیمانده‌های مدل (لجونگ- باکس) بهره گرفته شد نتایج ارزیابی مدل‌های برازش‌یافته نشان داد که مدل‌ SETAR(2;6,2) با مقادیر ضریب تعیین‌‌ 74/0 در مقایسه با مدل خطی SARIMA دارای دقت قابل قبولی در پیش‌بینی سرعت باد ماهانه ایستگاه سینوپتیک اهواز می‌باشد.

کلیدواژه‌ها