نقش آبخیزداری شهری در توسعه‌ی پایدار شهری با تأکید بر مدیریت رواناب‌ها

نویسندگان

1 استادیار پژوهشی بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش

2 دکتری تخصصی علوم و مهندسی آبخیزداری

چکیده

در صورتی که آبخیزداری را به معنی یکپارچه یک حوزه­‌ی آبخیز بدانیم، شهر به عنوان یکی از واحدهای اصلی یک حوزه‌­ی آبخیز به شمار می­‌رود. امروزه آبخیزداری شهری، به عنوان یکی از زیر شاخه‌­های مهم آبخیزداری، راه­کارهای بهره­برداری و مدیریت پایدار از منابع آبخیز در حوضه­‌های شهری و حریم آن‌­ها را به منظور بازسازی تخریب­‌هایی که در اثر توسعه­‌ی شهری به وجود آمده است طراحی و تدوین می‌‌نماید و در پی راه­کارهایی با تأکید بر توسعه‌ی پایدار شهری جهت نگهداری منابع برای حال و آینده در محیط شهر، از طریق استفاده­ی بهینه از زمین، و وارد کردن کمترین ضایعات به منابع تجدیدناپذیر است. با توجه به اهمیت توسعه و ترویج آبخیزداری شهری در ایران، و ارتباط نزدیک آن با توسعه‌­ی پایدار شهری، و ضرورت آگاهی مدیران و برنامه­‌ریزان عرصه­‌های شهری، در این پژوهش سعی بر آن شده به بررسی نقش آبخیزداری شهری در توسعه­ی پایدار شهری با تاکید بر کنترل رواناب و استفاده بهینه از باران از طریق استحصال آب باران در پشت­بام‌­ها، بام سبز، و یا در راستای تقویت آب­‌های زیرزمینی از قبیل استفاده از روکش­‌های نفوذپذیر که همگی بر اهمیت مدیریت رواناب­‌ها در مباحث آبخیزداری شهری تأکید دارند، پرداخته شد.

کلیدواژه‌ها