پیش‌بینی بیابان‌زایی دشت کرمان با تکیه بر معیار اقلیم در سال 1409 با استفاده از مدل IMDPA

نویسندگان

1 استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، نویسنده مسئول،

2 دانشجوی دکتری دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

چکیده

امروزه بیابان زایی یکی از چالش‌­های مهم قرن 21 مطرح می‌باشد. تخریب منابع آب، تخریب خاک و همچنین تخریب پوشش گیاهی از نشانه‌­های بیابان­زایی است و این چالش مختص مناطق خشک نیست بلکه در همه مناطق اعم از مناطق خشک، نیمه خشک و  خشک نیمه­‌مرطوب می‌­تواند منطقه تحت تاثیر خود را تخریب کند به همین منظور آگاهی از شدت  آن می‌­تواند نقش به سزایی در  مدیریت منابع آب  ایفا نماید در این مطالعه از مدل IMDPA که بومی ایران است. به منظور پیش­‌بینی بیابان­زایی دشت کرمان از منظر معیار اقلیم در افق 1409  استفاده شده است. بررسی و مطالعه معیار اقلیم و امتیازدهی به آن در منطقه مورد مطالعه از سه شاخص مقدار بارش سالانه، شاخص خشکی SPI و شاخص تداوم خشکسالی استفاده شده است. با استفاده از مقادیر بارش پیش‌­بینی شده توسط مدل LARS-WG و مدل  IMDPA امتیاز شاخص بارش سالیانه 8/3 ،  امتیاز شاخص  استمرار خشکسالی  7/0 و امتیاز شاخص SPI   5/3 برآورد گردید و در محیط GIS نقشه­‌های پهنه‌­بندی همه شاخص‌­ها ترسیم گردید نتایج داد که با توجه به امتیاز محاسبه شده، شاخص بارش سالیانه در کلاس بیابان­زایی بسیار شدید، شاخص تداوم خشکسالی در کلاس بیابان­زایی کم و شاخص خشکسالی SPI در کلاس بیابان­زایی  شدید قرار دارد و از میانگین هندسی و تلفیق این شاخص­­ها، شدت بیابان زایی منطقه در افق 1409 در کلاس شدید  قرار گرفت. نتایج این مطالعه می­‌تواند در مدیریت فرآیند های بیابان زایی در منطقه کمک شایانی نماید.

کلیدواژه‌ها