نویسندگان
1 استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، نویسنده مسئول،
2 دانشجوی دکتری دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
چکیده
امروزه بیابان زایی یکی از چالشهای مهم قرن 21 مطرح میباشد. تخریب منابع آب، تخریب خاک و همچنین تخریب پوشش گیاهی از نشانههای بیابانزایی است و این چالش مختص مناطق خشک نیست بلکه در همه مناطق اعم از مناطق خشک، نیمه خشک و خشک نیمهمرطوب میتواند منطقه تحت تاثیر خود را تخریب کند به همین منظور آگاهی از شدت آن میتواند نقش به سزایی در مدیریت منابع آب ایفا نماید در این مطالعه از مدل IMDPA که بومی ایران است. به منظور پیشبینی بیابانزایی دشت کرمان از منظر معیار اقلیم در افق 1409 استفاده شده است. بررسی و مطالعه معیار اقلیم و امتیازدهی به آن در منطقه مورد مطالعه از سه شاخص مقدار بارش سالانه، شاخص خشکی SPI و شاخص تداوم خشکسالی استفاده شده است. با استفاده از مقادیر بارش پیشبینی شده توسط مدل LARS-WG و مدل IMDPA امتیاز شاخص بارش سالیانه 8/3 ، امتیاز شاخص استمرار خشکسالی 7/0 و امتیاز شاخص SPI 5/3 برآورد گردید و در محیط GIS نقشههای پهنهبندی همه شاخصها ترسیم گردید نتایج داد که با توجه به امتیاز محاسبه شده، شاخص بارش سالیانه در کلاس بیابانزایی بسیار شدید، شاخص تداوم خشکسالی در کلاس بیابانزایی کم و شاخص خشکسالی SPI در کلاس بیابانزایی شدید قرار دارد و از میانگین هندسی و تلفیق این شاخصها، شدت بیابان زایی منطقه در افق 1409 در کلاس شدید قرار گرفت. نتایج این مطالعه میتواند در مدیریت فرآیند های بیابان زایی در منطقه کمک شایانی نماید.
کلیدواژهها