بررسی هیدروژئوشیمی دشت ملکان از نظر آلودگی منابع آب به عناصر فرعی و کمیاب

نویسندگان

1 دکتری هیدروژئولوژی، نویسنده مسئول

2 استاد هیدروژئولوژی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

3 استاد هیدروژئولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

چکیده

حفاظت کمی و کیفی و جلوگیرى از آلوده شدن منابع آب، بسیار اهمیت دارد. یکى از عوامل آلوده کننده آب، عناصری است که بدلیل داشتن ثبات شیمیایی و قدرت تجمع پذیری در بدن موجـودات زنـده، مقادیر بیش از حد مجاز آن­ها باعث ایجاد بیمارى­هاى مختلف می‌­شود. این تحقیق با هدف بررسی هیدروشیمی آبخوان دشت ملکان، اندازه‌­گیری غلظت عناصر کمیاب، آلودگی‌­های موجود و عوامل مؤثر بر آن­‌ها در منابع آب آشامیدنى بر اساس استاندارد­های سازمان جهانی بهداشت  و استاندارد آب آشامیدنی ایران انجام شده است. در این راستا، 41 نمونه، از منابع آب زیرزمینی تهیه و مورد آنالیز شیمیایی قرار گرفته است. حضور عناصر اصلی در غلظت‌های بالا، موجب افزایش هدایت الکتریکی در مسیر جریان آب زیرزمینی به ویژه در بخش­‌های غرب و شمال­‌غرب  محدوده مورد مطالعه است و کیفیت آب از مناطق تغذیه به سمت مناطق انتهایی دشت کاهش داشته است. نتایج نشان داد، غلظت فلزات سنگین از جمله روی، کروم، منگنز، آهن و آلومینیوم در همه نمونه‌­ها کمتر از حد استاندارد است. آلودگی آرسنیک در بخش شمال ­غربی آبخوان، حاصل فرایند تغلیظ به صورت تبخیری است. در کلیه نمونه‌­ها میزان یون فلوئورکمتر از حداکثر غلظت مجاز توصیه شده­ سازمان جهانی بهداشت و استاندارد آب آشامیدنی ایران است. همچنین، نتایج حاکی از تأثیر فعالیت‌­های انسانی از طریق افزایش یون نیترات و بور بر کیفیت آب­زیرزمینی دشت ملکان است. بر اساس نتایج حاصل عواملی از جمله تبادل یونی، شسته شدن املاح از لایه‌­های رسی_نمکی، فعالیت­‌های انسانی و تبخیر از منابع آب­زیرزمینی انتهای دشت می‌­تواند از عوامل کاهش کیفیت آب در بخش شمال غربی باشند.

کلیدواژه‌ها