نویسندگان
1 استادیار گروه انرژیهای نو و محیط زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران و نویسنده مسئول،
2 دانشیار گروه انرژیهای نو و محیط زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
3 کارشناسی ارشد مهندسی طبیعت، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
چکیده
ازجمله چالشهای مهم پیش روی کشاورزی و منابع آب میتوان به پدیده تغییر اقلیم و تأثیرات آن اشاره کرد. مدلهای چرخش عمومی (GCM) بهترین اطلاعات درباره پاسخ جو به افزایش تمرکز گازهای گلخانهای را میتوانند فراهم کنند. ازآنجاکه خروجی این مدلها دارای دقت مکانی و زمانی کافی برای مطالعات تأثیر تغییر اقلیم بر سامانههای هیدرولوژی نیست لازم است، دادههای خروجی مدلهای چرخش عمومی کوچکمقیاس گردند؛ که در این پژوهش از روش ریزمقیاس نمایی آماری SDSM و برای ارزیابی تغییرات اقلیمی، از مدل گردش عمومی CanESM2 که در گزارش پنجم IPCC آمده، تحت سه سناریوی RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5 استفادهشده است. از دادهای روزانه دمای کمینه و بیشینه ایستگاه سینوپتیک لار استان فارس بهره گرفته و دما برای سه دوره زمانی برای سالهای 2040-2011(2020S)، 2070-2041(2050S) و 2099-2071 (2070S) پیشبینیشده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که مدل SDSM بهخوبی دمای کمینه و بیشینه را پیش نمایی کرده و مدل مناسبی جهت ریزمقیاس نمایی پارامترهای اقلیمی دما برای ایستگاه سینوپتیک لار است. طبق خروجیهای حاصل از مدل CanESM2 در هر سه سناریو (RCP2.6، RCP4.5، RCP8.5) و هر سه دوره (2020S، 2050S،2070S) دمای کمینه و بیشینه افزایشی بوده است، بهطوریکه میزان این افزایش برای دمای کمینه و بیشینه دوره (2020S) به ترتیب بین 12/1 تا 29/1 و 01/2 تا 30/2 درجه سانتیگراد و میزان این افزایش برای دمای کمینه و بیشینه دوره (2050S) به ترتیب بین 47/1 تا 35/2 و 61/2 تا 13/4 درجه سانتیگراد و افزایش دمای دوره (2070S) نسبت به دوره پایه برای دمای کمینه و بیشینه به ترتیب بین 46/1 تا 31/3 و 7/2 تا 94/5 درجه سانتیگراد میباشد.
کلیدواژهها