مطالعه روش‌های پهنه‌بندی و عوامل مؤثر بر خطر وقوع زمین‌لغزش در حوزه آبخیز طالقان طی دو دهه اخیر

نویسندگان

1 استاد گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران.

2 گروه آموزشی جنگلداری و اقتصاد جنگل دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

چکیده

زمین­‌لغزش یکی از مهم­ترین عوامل تخریب حوزه آبخیز می‌باشد. فراوانی وقوع زمین‌­لغزش­‌ها در دامنه‌­های شیب­دار و مرطوب متشکل از سازندهای حساس بیش‌تر است. حوزه آبخیز طالقان باوجود مساحت قابل‌توجهی از مارن‌های میوسن و رطوبت طبیعی بالای حاصل از تراکم زیاد شبکه زهکشی و احداث سد طالقان از مستعدترین نواحی لغزشی در دامنه‌های جنوبی رشته‌کوه البرز به شمار می­رود. بررسی سوابق مطالعات مربوط به حوزه آبخیز طالقان نشان می‌دهد، مطالعات قدیمی‌تر با ابزارهای ساده و کیفی و بر اساس تجربیات کارشناسان صورت گرفته است، درحالی‌که امروزه این شیوه‌ها جای خود را به مطالعات کمّی آماری و روش­‌های مبتنی بر تعلیم ماشین داده است که بررسی روند تکاملی ابزارهای پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش در طالقان نیز گویای این مهم است. در این مطالعه مروری بر کاربرد روش­‌های پهنه‌­بندی و عوامل مؤثر بر وقوع زمین‌لغزش طی حدود دو دهه گذشته شده است و پس از بررسی تعدادی مقاله تحقیقی مجزا، سیر تکاملی ابزارهای پهنه‌­بندی خطر زمین‌­لغزش در حوزه آبخیز طالقان موردبررسی قرارگرفته است. نتایج بررسی­‌ها نشان داد، مدل‌های آماری قابلیت بهتر و کاربرد بیش‌تری نسبت به مدل­های ابتکاری و روش‌­های کیفی و نیمه کمّی داشته‌اند و این نکته قابل‌توجه است که سرعت استفاده از روش‌های مبتنی بر تعلیم ماشین و منطق فازی بیش‌تر بوده و این نتیجه به‌وضوح در مطالعات انجام‌شده در این حوضه به‌ویژه طی پنج سال اخیر دیده می‌شود.

کلیدواژه‌ها