چکیده
جادههای جنگلی امکان ورود به جنگل برای دسترسی به نقاط مختلف جنگل، خروج چوب در انجام طرحهای جنگلداری، عملیات جنگلشناسی، پرورش، حفاظت و همچنین استفاده از سایر کاربردهای جنگل را فراهم مینمایند. با احداث این جادهها یک سطح عاری از پوشش گیاهی ایجاد میشود که عامل اصلی ایجاد فرسایش و رسوب در مناطق جنگلی میباشد. برای برآورد میزان فرسایش و رسوب جادههای جنگلی مدلهای زیادی طراحی و معرفی شدهاند. این تحقیق به بررسی قابلیتها و محدودیتهای مدلهایی که جهت تخمین فرسایش و رسوب در جادههای جنگلی ارائه شدهاند، پرداخته است، ابتدا مدلهای موجود به دو دسته فیزیکی و تجربی تفکیک شده و مشخصات هر کدام از مدلها و دادههای مورد نیاز برای اجرای آنها و مناطقی که میتوانند استفاده شوند توضیح داده شده است. مدلهای فیزیکی مورد بررسی شامل مدلهای WEPPو KINEROS2 و مدلهای تجربی شامل مدلهای ROADMOD، STJ-EROS، SEDMODL،SEDMODL2 ، WARSEM، FORECALT و CULSED میباشند. در نهایت تواناییها و محدودیتهای هرکدام از مدلها مطرح و مورد بحث قرارگرفته شده است. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که تعداد پارمترهای مورد نیاز، مقیاس زمانی و محدوده عملیاتی، مکان پیشبینی و نوع پیش بینی (فرسایش یا رسوب) مدلها، مهمترین مشخصهها برای قضاوت در مورد مدلها میباشد. نتیجهگیری کلی نشان داد محدویت عمده این مدلها شامل مشکلات فراهم شدن تمامی دادههای مورد نیاز مدل برای اجرا و همچنین غیر قابل استفاده بودن آنها در مناطق مختلف میباشد.
کلیدواژه‌ها
)